Merhaba. Berbat bir ruh halindeyim biliyor musunuz canlar. Kendimden igrenmeye basladim. İsin kotu tarafi, bunu duzeltmek icin elimden bir sey de gelmiyor. Sosyal cevrem iyice sifira dustu. Sinifta kaliyorum. Serseri herifin teki oldum ciktim ayrica. Kendimden oylesine igreniyorum ki. Tum bunlarin sebebi de, "Bu benim hayatim. Kimse karisamaz. Eger bugun olursem mutsuz olmek istemiyorum." diye dusunmem ve her istedigimi, her zaman yapmis olmam. Her gunu o aksam olecegimi dusunerek yasadim ve en sonunda da iyice boka battim. Alkol, sigara ve diger bazi seyler derken kim oldugumu, ne oldugumu unutmusum. Ben degil miydim sekizinci sinifa kadar okul birincisi olarak gelen? Ben degil miydim yedinci olarak liseyi kazanan? Ben degil miydim Damla'ya asik olup, iki sene boyunca onu sevmeye devam eden? Ben degil miydim, surekli alay edilip asagilanan? Nasil oldu da bu hale geldim ben ya. Nasil oldu da canini sikan her seyde "Siktir et amina koyim ya, n'olcaksa olsun." diyen birisi oldum ben? Nasıl oldu da bu kadar işe yaramaz, bu kadar beş para etmez birisi oldum çıktım? Kendimi biraz toparlamam gerekiyor sanırım. Bu şekilde gidersem sonum çok daha berbat olacak. Kahretsin. Bir çıkış yolu bulmam gerek. Çürüyüp gitmek istemiyorum ben. Kahretsin. Kahretsin. KAHRETSİN! Aman ya, neyse. Daha fazla uğraşamayacagım. Sikerler abicim. Ne olacaksa olsun. Kurtulmak için çabalamak bile yorucu geliyor bana. Ben gidip bir karton sigara alayım en iyisi, bi de bi litre gazoz. Sonra da taşşak kebabı yaparım evde. Oh be amına koyayım. Aslında Bed'e uğrayıp iki bira içsem de fena olmaz ama neyse. Hadi canlar, ben bi markete gidip sigara içecek abur cubur falan alayım. Seviyorum sizi, hadi görüşürüz.
Behlül kaçar,
Arrivaderci.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder